Πέμπτη 17 Ιουλίου 2008

















Φεύγεις,
Αφήντας το σαγηνευτικό άρωμα σου
Να πλανάται
Στα δακρυσμένα μου όνειρα...


"...κι όμως σαν τον κλέφτη σαν τον δολοφόνο
κρύβομαι στο φως της διαδρομής σου
Για να κλέψω τα βήματα, την όμορφη σκία σου
ν' αγαπήσω το σκοτάδι φτάνει να είμαι κοντά σου
Να σε κάνω δικιά μου ατέλειωτες ώρες
τόσο δικιά μου που να μπορώ να σε σκοτώσω..."
(Χρήστος Θηβαίος απο το τραγούδι "Η τράπουλα")

6 σχόλια:

jacki είπε...

Καιρό είχα να σε δω. Πολύ χάρηκα που επέστρεψες. Να είσαι καλά.
Καλημέρα.

Γιώργος είπε...

ναι...είχα καιρό να μπω...
Καλημέρα..!

Ανώνυμος είπε...

Όμορφο μπλογκ. Μέρα καλή

Ανώνυμος είπε...

Να που σε βρήκα ξανά,Γιώργο...
Καλές πλεύσεις...

Φιλί

Ανώνυμος είπε...

κι όμως.. όσο θα ανασαίνεις..
δικιά σου θα είναι..
άρωμα εγκλωβισμένο στην ανάσα σου..
για πάντα..

L.N.E

Γιώργος είπε...

*Λάκη σε ευχαριστώ... καλή σου μέρα

*Ελένη,
Σε ευχαριστώ και εσένα πολύ...
Όποτε μπορώ έρχομαι και σε επισκέφτομαι...

*"άρωμα εγκλωβισμένο στην ανάσα σου.."
υπέροχο...τι όμορφα τα λόγια σου Ελένη..!
Καλό σου απόγευμα...