Πέμπτη 17 Ιουλίου 2008
Φεύγεις,
Αφήντας το σαγηνευτικό άρωμα σου
Να πλανάται
Στα δακρυσμένα μου όνειρα...
"...κι όμως σαν τον κλέφτη σαν τον δολοφόνο
κρύβομαι στο φως της διαδρομής σου
Για να κλέψω τα βήματα, την όμορφη σκία σου
ν' αγαπήσω το σκοτάδι φτάνει να είμαι κοντά σου
Να σε κάνω δικιά μου ατέλειωτες ώρες
τόσο δικιά μου που να μπορώ να σε σκοτώσω..."
(Χρήστος Θηβαίος απο το τραγούδι "Η τράπουλα")
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Καιρό είχα να σε δω. Πολύ χάρηκα που επέστρεψες. Να είσαι καλά.
Καλημέρα.
ναι...είχα καιρό να μπω...
Καλημέρα..!
Όμορφο μπλογκ. Μέρα καλή
Να που σε βρήκα ξανά,Γιώργο...
Καλές πλεύσεις...
Φιλί
κι όμως.. όσο θα ανασαίνεις..
δικιά σου θα είναι..
άρωμα εγκλωβισμένο στην ανάσα σου..
για πάντα..
L.N.E
*Λάκη σε ευχαριστώ... καλή σου μέρα
*Ελένη,
Σε ευχαριστώ και εσένα πολύ...
Όποτε μπορώ έρχομαι και σε επισκέφτομαι...
*"άρωμα εγκλωβισμένο στην ανάσα σου.."
υπέροχο...τι όμορφα τα λόγια σου Ελένη..!
Καλό σου απόγευμα...
Δημοσίευση σχολίου