Μα πόσο φοβάμαι Θέ μου τα όνειρα μου
Πόσο φοβάμαι και πάλι την αγκαλιά της
Στην ακολασία μου ταγμένος
Πόσο τρομάζω στο τίποτα
Πόσο τρέμω την λήθη σου
Πόσο τρέμω την μέρα που
Τα όνειρα μου θα βλέπω
Και αργά το ένα μετά το άλλα
Θα σωριάζονται σφαγμένα στο πάτωμα
"Πόσο φοβάμαι την μέρα που θα 'ρθει
και θα κλείσω τα μάτια
και δεν θα μπορώ πια να σε θυμάμαι"
12 σχόλια:
Tα δικά μου χόρεψαν το χορό του Ζαλόγγου και χάθηκαν..
Ομορφη σελιδα..
Καλησπέρα
Πως να αγκαλιασω τους μικρούς έρωτες
που κάθε νύχτα στο προσκεφάλι μου ξενυχτάνε;
Τι λόγια πρεπει να τους ψιθυρίσω για να
κρυφτούν στης ψυχής μου την λησμονιά;
Καλημέρα
και καλο Μήνα Μάη
Πανέμορφο. Φοβάμαι πως θα ξεχάσω και θα πάψω να αναπνέω.
Μαρία,
Τα όνειρα κάποτε όλα πεθαίνουν και μένει η ανάμνηση τους. Μα πάντα, είναι καλό πιστεύω όποτε είναι εφικτό, να θέτουμε κάποιο ακόμα...για να ζούμε για κάτι παραπάνω...
Καλημέρα και καλό μήνα... :)
Πρέπει όμως να κρυφτούνε;
Καλημέρα και καλό μήνα... :)
Κάποια στιμγή όλοι, καθώς αναπόφευκτο είναι, δεν θα μπορούμε να θυμόμαστε, να αναπνεόυμε...αλλά κάποια στιγμή...όχι τώρα...αν και συχνά γίνεται δεν είναι καλό να φοβόμαστε τα αναπόφευκτα της ζωής...
Καλημέρα και καλό μήνα... :)
τα μάτια κι αν κλείσω,
μαζί μου θα σε πάρω
στο απέραντο γαλάζιο,
διότι η θύμηση
πάντα πιστή μου είναι...
καλησπέρα Γιώργο...:)
πάντα θα διεκδικώ μαζί μου να 'σαι
σε ζωή, όνειρα, σε θάνατο
μα μήπως δεν φτάνει η επιθυμία;
μήπως τελικά η θύμηση σου φύγει;
ας μπορέσω να κρατήσω τις αναμνήσεις
καλησπέρα Γωγώ .. :)
καταπληκτικος εισαι καλο μου..μπραβο σου συνεχισε
Γιώργο μου...χαίρομαι πολύ που σε ξαναβρίσκω! Υπέροχο, ευαίσθητο και τρυφερό...όμορφα!! θα σε παρακολουθώ με αγάπη...
armatan
Y.Γ. πάντα καλοδεχούμενος στη Shambala...
χιχι...ευχαριστώ Βούλα!!
και όχι μόνο εγώ...
Καλημέρα... :)
Γεια σου armatan και από εδώ!!
σε ευχαριστώ για όλα...και εσύ καλοδεχούμενη παντού και πάντα.. :)
Δημοσίευση σχολίου